فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 343
چل سال بيش رفت که من لاف مي زنم ، کز چاکران پير مغان کمترين منم هرگز به يمن عاطفت پير مي فروش ، ساغر تهي نشد ز مي صاف روشنم از جاه عشق و دولت رندان پاکباز ، پيوسته صدر مصطبه ها بود مسکنم در شان من به دردکشي ظن بد مبر ، کآلوده گشت جامه ولي پاکدامنم شهباز دست پادشهم اين چه حالت است ، کز ياد برده اند هواي نشيمنم حيف است بلبلي چو من اکنون در اين قفس ، با اين لسان عذب که خامش چو سوسنم آب و هواي فارس عجب سفله پرور است ، کو همرهي که خيمه از اين خاک برکنم حافظ به زير خرقه قدح تا به کي کشي ، در بزم خواجه پرده ز کارت برافکنم
تورانشه خجسته که در من يزيد فضل
،
شد منت مواهب او طوق گردنم
تعبیر:
در حسرت روزگار خوش گذشته هستی اما از غصه خوردن و حسرت کشیدن چه سود؟ بهتر است بر قابلیت ها و توانایی های خود تکیه کنی و دوباره از صفر شروع کنی تا آرزوهای تو محقق شوند.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 21
دل و دينم شد و دلبر به ملامت برخاست ، گفت با ما منشين کز تو سلامت برخاست که شنيدي که در اين بزم دمي خوش بنشست ، که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست شمع اگر زان لب خندان به زبان لافي زد ، پيش عشاق تو شب ها به غرامت برخاست در چمن باد بهاري ز کنار گل و سرو ، به هواداري آن عارض و قامت برخاست مست بگذشتي و از خلوتيان ملکوت ، به تماشاي تو آشوب قيامت برخاست پيش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت ، سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست
حافظ اين خرقه بينداز مگر جان ببري
،
کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست
تعبیر:
ایمانت را قوی تر کن تا از رنج ملامت نجات یابی. گرفتاریت برطرف می شود. اگر در عین غمگینی خندیدی شاهکار کرده ای. کسانی که طرفداری تو را می کنند و از آشوب و غوغا نجاتت می دهند. تغییری در خود و افکارت بده. بدی ها را آتش بزن و بخشندگی را در خود پرورش بده.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 17
سينه از آتش دل در غم جانانه بسوخت ، آتشي بود در اين خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوري دلبر بگداخت ، جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت سوز دل بين که ز بس آتش اشکم دل شمع ، دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت آشنايي نه غريب است که دلسوز من است ، چون من از خويش برفتم دل بيگانه بسوخت خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد ، خانه عقل مرا آتش ميخانه بسوخت چون پياله دلم از توبه که کردم بشکست ، همچو لاله جگرم بي مي و خمخانه بسوخت ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم ، خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و مي نوش دمي
،
که نخفتيم شب و شمع به افسانه بسوخت
تعبیر:
به هر کس وفا کردی جفا دیده ای. سینه ای مالامال از درد داری. تا کی می خواهی پریشان حال باشی. دست از غم بردار. توبه کن تا دلت صاف شود. انتظارات بیجا را کنار بگذار. رویا و خیال را فراموش کن و به واقعیات بپرداز و از آنچه تا کنون نصیبت شده لذت ببر و عقل را به پای دل هدر نده. | از انجام کاری نادم و پشیمان هستی و خود را سرزنش می کنی. با اعتماد به نفس و مشورت با دوستان بر مشکل خود فائق خواهی آمد. در انجام کارت تردید و دودلی را رها کن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 120
بتي دارم که گرد گل ز سنبل سايه بان دارد ، بهار عارضش خطي به خون ارغوان دارد غبار خط بپوشانيد خورشيد رخش يا رب ، بقاي جاودانش ده که حسن جاودان دارد چو عاشق مي شدم گفتم که بردم گوهر مقصود ، ندانستم که اين دريا چه موج خون فشان دارد ز چشمت جان نشايد برد کز هر سو که مي بينم ، کمين از گوشه اي کرده ست و تير اندر کمان دارد چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق ، به غماز صبا گويد که راز ما نهان دارد بيفشان جرعه اي بر خاک و حال اهل دل بشنو ، که از جمشيد و کيخسرو فراوان داستان دارد چو در رويت بخندد گل مشو در دامش اي بلبل ، که بر گل اعتمادي نيست گر حسن جهان دارد خدا را داد من بستان از او اي شحنه مجلس ، که مي با ديگري خورده ست و با من سر گران دارد به فتراک ار همي بندي خدا را زود صيدم کن ، که آفت هاست در تاخير و طالب را زيان دارد ز سروقد دلجويت مکن محروم چشمم را ، بدين سرچشمه اش بنشان که خوش آبي روان دارد ز خوف هجرم ايمن کن اگر اميد آن داري ، که از چشم بدانديشان خدايت در امان دارد
چه عذر بخت خود گويم که آن عيار شهرآشوب
،
به تلخي کشت حافظ را و شکر در دهان دارد
تعبیر:
زندگی را سهل و آسان نگیر و مشکلات و سختی های آن را فراموش نکن. عاشق کسی هستی که با غرور و تکبر تو را می آزارد. خودپسندان را به دوستی انتخاب نکن تا حقیر و کوچک نشوی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 64
اگر چه عرض هنر پيش يار بي ادبيست ، زبان خموش وليکن دهان پر از عربيست پري نهفته رخ و ديو در کرشمه حسن ، بسوخت ديده ز حيرت که اين چه بوالعجبيست در اين چمن گل بي خار کس نچيد آري ، چراغ مصطفوي با شرار بولهبيست سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد ، که کام بخشي او را بهانه بي سببيست به نيم جو نخرم طاق خانقاه و رباط ، مرا که مصطبه ايوان و پاي خم طنبيست جمال دختر رز نور چشم ماست مگر ، که در نقاب زجاجي و پرده عنبيست هزار عقل و ادب داشتم من اي خواجه ، کنون که مست خرابم صلاح بي ادبيست
بيار مي که چو حافظ هزارم استظهار
،
به گريه سحري و نياز نيم شبيست
تعبیر:
راه رسیدن به مقصود مشکل و ناهموار است اما با پشت گرمی به دعا و سعی و کوشش مشکل تو حل می شود. رسیدن به سعادت ساده و آسان نیست و سعی و تلاش و ثبات قدم می خواهد.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 481
بشنو اين نکته که خود را ز غم آزاده کني ، خون خوري گر طلب روزي ننهاده کني آخرالامر گل کوزه گران خواهي شد ، حاليا فکر سبو کن که پر از باده کني گر از آن آدمياني که بهشتت هوس است ، عيش با آدمي اي چند پري زاده کني تکيه بر جاي بزرگان نتوان زد به گزاف ، مگر اسباب بزرگي همه آماده کني اجرها باشدت اي خسرو شيرين دهنان ، گر نگاهي سوي فرهاد دل افتاده کني خاطرت کي رقم فيض پذيرد هيهات ، مگر از نقش پراگنده ورق ساده کني کار خود گر به کرم بازگذاري حافظ ، اي بسا عيش که با بخت خداداده کني
اي صبا بندگي خواجه جلال الدين کن
،
که جهان پرسمن و سوسن آزاده کني
تعبیر:
اگر می خواهید غم به سراغتان نیاید و از غم ها رهایی یابید به این فکر باشید که عاقبت باید به دیار باقی بروید بنابراین بهتر است که توشه ی راهتان از ثواب باشد. بدون زحمت نمی توان به مقام رسید باید تلاش کنید مطمئن باشد کارهای شما بدون اجر نمی ماند و جواب خودتان را دریافت می کنید.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 180
اي پسته تو خنده زده بر حديث قند ، مشتاقم از براي خدا يک شکر بخند طوبي ز قامت تو نيارد که دم زند ، زين قصه بگذرم که سخن مي شود بلند خواهي که برنخيزدت از ديده رود خون ، دل در وفاي صحبت رود کسان مبند گر جلوه مي نمايي و گر طعنه مي زني ، ما نيستيم معتقد شيخ خودپسند ز آشفتگي حال من آگاه کي شود ، آن را که دل نگشت گرفتار اين کمند بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست ، تا جان خود بر آتش رويش کنم سپند جايي که يار ما به شکرخنده دم زند ، اي پسته کيستي تو خدا را به خود مخند
حافظ چو ترک غمزه ترکان نمي کني
،
داني کجاست جاي تو خوارزم يا خجند
تعبیر:
غرور و تکبر دیگران را به هیچ بگیر و به دوستان ظاهر الصلاح دل مبند. برای رسیدن به مقصود باید به خود متکی باشی. عاقبت اندیش و هوشیار باش تا دچار رنج و زحمت نشوی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 127
روشني طلعت تو ماه ندارد ، پيش تو گل رونق گياه ندارد گوشه ابروي توست منزل جانم ، خوشتر از اين گوشه پادشاه ندارد تا چه کند با رخ تو دود دل من ، آينه داني که تاب آه ندارد شوخي نرگس نگر که پيش تو بشکفت ، چشم دريده ادب نگاه ندارد ديدم و آن چشم دل سيه که تو داري ، جانب هيچ آشنا نگاه ندارد رطل گرانم ده اي مريد خرابات ، شادي شيخي که خانقاه ندارد خون خور و خامش نشين که آن دل نازک ، طاقت فرياد دادخواه ندارد گو برو و آستين به خون جگر شوي ، هر که در اين آستانه راه ندارد ني من تنها کشم تطاول زلفت ، کيست که او داغ آن سياه ندارد
حافظ اگر سجده تو کرد مکن عيب
،
کافر عشق اي صنم گناه ندارد
تعبیر:
زندگی خوب و سعادتمندی در پیش داری. مغرور و متکبر نباش و با دوستان و اطرافیان با مهربانی رفتار کن. در زمان بی نیازی و توانایی، نیازمندان و کسانی را که به کمک تو امید دارند فراموش نکن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 98
اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح ، صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح سواد زلف سياه تو جاعل الظلمات ، بياض روي چو ماه تو فالق الاصباح ز چين زلف کمندت کسي نيافت خلاص ، از آن کمانچه ابرو و تير چشم نجاح ز ديده ام شده يک چشمه در کنار روان ، که آشنا نکند در ميان آن ملاح لب چو آب حيات تو هست قوت جان ، وجود خاکي ما را از اوست ذکر رواح بداد لعل لبت بوسه اي به صد زاري ، گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح دعاي جان تو ورد زبان مشتاقان ، هميشه تا که بود متصل مسا و صباح
صلاح و توبه و تقوي ز ما مجو حافظ
،
ز رند و عاشق و مجنون کسي نيافت صلاح
تعبیر:
در زندگی موفق خواهی شد. اگر تلاش و کوشش کنی غم و اندوه از وجودت رخت بر می بندد.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 97
تويي که بر سر خوبان کشوري چون تاج ، سزد اگر همه دلبران دهندت باج دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش ، به چين زلف تو ماچين و هند داده خراج بياض روي تو روشن چو عارض رخ روز ، سواد زلف سياه تو هست ظلمت داج دهان شهد تو داده رواج آب خضر ، لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج از اين مرض به حقيقت شفا نخواهم يافت ، که از تو درد دل اي جان نمي رسد به علاج چرا همي شکني جان من ز سنگ دلي ، دل ضعيف که باشد به نازکي چو زجاج لب تو خضر و دهان تو آب حيوان است ، قد تو سرو و ميان موي و بر به هيات عاج
فتاد در دل حافظ هواي چون تو شهي
،
کمينه ذره خاک در تو بودي کاج
تعبیر:
در زندگی کاملاً موفق هستی و در هنر به اهداف خود خواهی رسید. فقط مراقب باش تا متکبر و مغرور نشوی زیرا غرور آفت زندگی انسان است. با مردم به مهربانی و نرم خویی رفتار کن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 334
گر دست رسد در سر زلفين تو بازم ، چون گوي چه سرها که به چوگان تو بازم زلف تو مرا عمر دراز است ولي نيست ، در دست سر مويي از آن عمر درازم پروانه راحت بده اي شمع که امشب ، از آتش دل پيش تو چون شمع گدازم آن دم که به يک خنده دهم جان چو صراحي ، مستان تو خواهم که گزارند نمازم چون نيست نماز من آلوده نمازي ، در ميکده زان کم نشود سوز و گدازم در مسجد و ميخانه خيالت اگر آيد ، محراب و کمانچه ز دو ابروي تو سازم گر خلوت ما را شبي از رخ بفروزي ، چون صبح بر آفاق جهان سر بفرازم محمود بود عاقبت کار در اين راه ، گر سر برود در سر سوداي ايازم
حافظ غم دل با که بگويم که در اين دور
،
جز جام نشايد که بود محرم رازم
تعبیر:
به دنبال هدف و مقصود بزرگی هستی. لازمه ی پیروزی، تلاش و کوشش و اراده ای محکم است. اگر دست از طلب بر نداری به زودی موفق و پیروز خواهی شد. اجازه نده مغرضان تو را نا امید کنند.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 4 تیر 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 429
ساقي بيا که شد قدح لاله پر ز مي ، طامات تا به چند و خرافات تا به کي بگذر ز کبر و ناز که ديده ست روزگار ، چين قباي قيصر و طرف کلاه کي هشيار شو که مرغ چمن مست گشت هان ، بيدار شو که خواب عدم در پي است هي خوش نازکانه مي چمي اي شاخ نوبهار ، کآشفتگي مبادت از آشوب باد دي بر مهر چرخ و شيوه او اعتماد نيست ، اي واي بر کسي که شد ايمن ز مکر وي فردا شراب کوثر و حور از براي ماست ، و امروز نيز ساقي مه روي و جام مي باد صبا ز عهد صبي ياد مي دهد ، جان دارويي که غم ببرد درده اي صبي حشمت مبين و سلطنت گل که بسپرد ، فراش باد هر ورقش را به زير پي درده به ياد حاتم طي جام يک مني ، تا نامه سياه بخيلان کنيم طي زان مي که داد حسن و لطافت به ارغوان ، بيرون فکند لطف مزاج از رخش به خوي مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان ، استاده است سرو و کمر بسته است ني
حافظ حديث سحرفريب خوشت رسيد
،
تا حد مصر و چين و به اطراف روم و ري
تعبیر:
زندگی فراز و نشیب بسیار دارد. بهتر است که قدر لحظات با ارزش عمر را بدانی و از آن به خوبی استفاده کنی. به قدرت و جلال خود، مغرور نباش. با دوستان و خانواده ی خود مهربان باش و غرور و خودپسندی را رها کن. دوران ناکامی هم مانند دوران خوش زندگی نا پایدار و فانی است. به خداوند ایمان داشته باش.
